„Co jest mi winne moje dziecko?”, Julia Izmałkowa
„Kiedy robimy badania wśród Polaków i pytamy, po co im dzieci, zawsze powstaje lista pięknych i szlachetnych powodów rodzicielstwa. Kiedy jednak przyglądamy się im, dlaczego tak naprawdę pragną mieć dzieci, to często okazuje się, że kryją się za tym ukryte przekonania, które już dalekie są od altruizmu. A przecież dziecko nie jest po coś. Jak zaprosić je do naszego życia i pozwolić mu to życie zmienić na lepsze?”
Charaktery. - 2023, nr 5, s. 34-39
Zamów skan: Charaktery
„Co to znaczy być rodzicem dzisiaj?”, Sylwia Michałowska
„Bycie rodzicem jest jednym z największych wyzwań, z jakimi przychodzi nam się mierzyć w życiu. Na tej wyboistej drodze nie da się uniknąć błędów. Nie warto jednak zapominać, że wszystkie błędy to jednocześnie okazje do zmiany. Kryzysy otwierają nowe drzwi. Skupienie na byciu „wystarczająco dobrym” jest również szansą na wybaczenie samemu sobie tego, co zrobiliśmy niedoskonale i uznanie, że jest to naturalną konsekwencją starań. Często powtarzamy przecież słowa Napoleona Bonaparte, że „Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi”. Rodzic w procesie wychowania ma do zrobienia tak wiele, że również potrzebuje uznawać własne kryzysy i błędy za ważne i niosące istotne komunikaty. Mądry przewodnik pozostaje w kontakcie nie tylko z emocjami i potrzebami dziecka, ale także z własnymi”
Charaktery. - 2023, nr 9-10, s. 20-24
Zamów skan: Charaktery
„Co to znaczy być wystarczającym ojcem dla córki?”, z Marcinem Grudniem rozmawia Marcin Capiga
„Potrzebujemy ojców, którzy akceptują kobiecość swoich córek, budują ich zdrowe poczucie własnej wartości i pewności siebie poprzez docenienie, ale też potrafią asertywnie stawiać granice, by uczyć je tego, że nie są pępkiem świata.”
Charaktery. - 2024, nr 7-8, s. 30-35
Zamów skan: Charaktery
„I co się głupio pytasz? : o pytaniach, które warto i tych, którychy nie warto zadawać dziecku”, Magdalena Sabik
„Jednym z najczęściej używanych narzędzi wychowawczych są pytania. Wiadomo, że warto je zadawać. Niestety nie wszystkie pytania wspierają dzieci i dodają im sił do działania. Niektóre z nich sprawiają, że dziecko zaczyna kłamać, albo oskarżać innych, czasem atakować, bronić się – i w efekcie nie prowadzi to do oczekiwanych rezultatów.”
Wychowawca. - 2024, nr 7-8, s. 21-22
Zamów skan: Wychowawca
„Jak być naprawdę razem?”, Agata Sierota
„Poczucie więzi, akceptacji to podstawa naszego psychicznego bezpieczeństwa oraz przynależności. Ma to znaczenie dla poczucia naszej wartości, a przez to – ogólnego funkcjonowania, podchodzenia do niekiedy trudnych, życiowych sytuacji. Gdy mamy uczucie, że w naszym otoczeniu są osoby, które nas rozumieją, na wsparcie których możemy liczyć, nie czujemy się osamotnieni. Także, co ważne, w niełatwych dla nas sytuacjach jest większa szansa, że mając silne więzi rodzinne nie będziemy poszukiwać destrukcyjnych rozwiązań, lecz zwrócimy się do bliskich o radę czy pomoc. Choć wydaje się to oczywiste, wiele osób nie docenia tego, jak wiele może dać im więź z innymi. Dla niektórych bliskość to zobowiązania i utrata niezależności, izolują się więc od rodziny, niestety wiele na tym tracąc… to dobry moment na to, by przyjrzeć się temu, jakie są nasze więzi z rodziną. Co je umacnia, a co przyczynia się do ich rozluźnienia czy rozpadu?”
Remedium. - 2024, nr 3, s. 22-23
Zamów skan: Remedium
„Jak w rodzinie przyjmować i wyrażać krytykę”, Maria Engler
„Krytyka to słowo, które często budzi negatywne skojarzenia. Tymczasem przyjmowanie i wyrażanie krytyki może stanowić konstruktywną umiejętność, która pomaga ludziom dbać o własne emocje i potrzeby oraz emocje i potrzeby innych osób. Ta umiejętność ma też duży wpływ na jakość życia rodzinnego, które siłą rzeczy często wiąże się z sytuacjami, w których wyraża się bądź przyjmuje krytykę. Krytyka może przybierać różne formy, np. otwartą i konstruktywną lub rzucaną w formie aluzji i krzywdzącą. Może być słuszna, częściowo słuszna lub zupełnie niezgodna z rzeczywistością. Jej celem może być atak i rozładowanie na kimś własnych trudnych emocji bądź obiektywne przekazanie informacji zwrotnej. W toku kształtowania umiejętności wyrażania i przyjmowania krytyki człowiek może nauczyć się rozróżniać, jakiego rodzaju krytyki doświadcza oraz jak sobie z nią radzić.”
Remedium. - 2024, nr 1, s. 21-23
Zamów skan: Remedium
„Jak wspierać by nie przeszkadzać - rozwój dziecięcej autonomii”, Agnieszka Skoczylas
„Chcąc wychować dzieci na samodzielnych, niezależnych, wolnych i budujących szczęśliwe związki dorosłych, należy wspierać rozwój ich autonomii od najmłodszych lat. W przeciwnym razie jako dorosłe osoby będą stale szukać u swoich bliskich potwierdzenia tego, kim są, co myślą i co czują.”
Charaktery. - 2023, nr 4, s. 32-35
Zamów skan: Charaktery
„Jak wspierać zdrowy rozwój dziecka”, Paulina Pawlak
„Wspieranie zdrowego rozwoju dziecka to nie tylko kwestia biologiczna czy edukacyjna. Nazywając dziecko „dzieckiem”, czasami tracimy z oczu fakt, że to po prostu człowiek, pełnoprawny członek społeczeństwa. Decyzja o rodzicielstwie to zobowiązanie do nieustannego rozwoju własnego i wsparcia rozwoju dziecka, aby zapewnić mu pełną samodzielność i niezależność w życiu dorosłym. Tymczasem obserwujemy tendencję do zawłaszczania dziecka jako części siebie, jakby miało ono mniej podmiotowości niż człowiek dorosły. Zapraszam do artykułu, który skłoni do zastanowienia się rodziców, jak najlepiej wspierać zdrowy rozwój własnego dziecka.”
Remedium. - 2024, nr 6, s. 17-19
Zamów skan: Remedium
„Jakim jesteś rodzicem?”, Barbara Augustyniak
„To, co mówisz do dziecka, nie jest bez znaczenia. Słowa są ziarnami, które zasiewają moc lub ją odbierają. Ty jesteś podstawą, na której dzieciaki budują swój świat. Jesteś oparciem, skałą, fundamentem. Chwiejny lub słaby fundament sprawi, że dom się zawali. Czy odpowiadając na pytanie, jakim jestem rodzicem, mam pewność, że daję dziecku bezpieczeństwo, miłość i uznanie. Postawy rodzicielskie są stałe i obejmują twój stały sposób mówienia, działania i myślenia o dziecku. Stały nie oznacza „niezmienny”. Możesz go świadomie zmienić, jeśli uznasz, że nie jest korzystny dla rozwoju twoich maluchów. Bezpieczeństwo, miłość i uznanie rzutują na całe życie twojego dziecka. Dostaje to od ciebie?”
Niebieska Linia. - 2024, nr 3, s. 31-32
Zamów skan: Niebieska Linia
„Jeszcze raz, a puszczą mi nerwy...”, Magdalena Sabik
„Zostaw to…, nie ruszaj…, nie bierz tego…, proszę… Czy możesz przestać bawić się tą zasłonką…, czemu tak stukasz…, co ci znowu przyszło do głowy? Czemu nie spakowałeś się porządnie? Dlaczego masz taki bałagan? Jak nie zostawisz w spokoju tego kwiatka, to puszczą mi nerwy! Codzienność z dziećmi sprawia, że układ nerwowy jest mocno nadwyrężony. Dlaczego bywa tak trudno? Czemu to wychowanie wysysa tyle energii?”
Wychowawca. - 2024, nr 4, s. 30
Zamów skan: Wychowawca
„Ma wszystko, a wciąż.... : czego brakuje dzisiejszym dzieciom?”, Agnieszka Wentrych
„Ma wszystko, a wciąż…
…mu się nudzi.
…nie potrafi sam się bawić, czymś zająć.
…jest niezadowolony.
…jest nieposłuszny.
…narzeka, że nie ma co robić.
…nie umie się dzielić.
…nie zna umiaru.
…chce nowych zabawek.
…nie dba o zabawki.
…nie chce się uczyć.
…nic go nie motywuje.
…na niczym mu nie zależy.
…nie potrafi się skupić.
…urządza awantury na zakupach.
…zazdrości kolegom, koleżankom…
To typowe skargi rodziców i wychowawców dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Można je usłyszeć także w gabinecie psychologicznym, być może nieraz padły i z naszych ust… Zatem, co obecnie można ofiarować dzieciom, by były szczęśliwe i zdrowo rosły oraz zdrowo się rozwijały? O czym warto pamiętać? Do czego wrócić? Do prostych, podstawowych wartości, jakie stanowią:
- Regularny sen.
- Higiena cyfrowa.
- Dieta sensoryczna.
- Zdrowe odżywianie.
- Kontakty społeczne.
- Kontakt z naturą.
- Czas z rodzicami i rodziną.
- Czytanie książek, granie w planszówki.
- Spacer, plac zabaw, ruch na świeżym powietrzu.
- Samodzielność.
- Harmonia i umiar – we wszystkim.”
Bliżej Przedszkola. - 2024, nr 9, s. 2-4
Zamów skan: Bliżej Przedszkola
„O wychowaniu do prawdziwej miłości”, Beata Nadolna
„Czego dotyczy wychowanie uczuć? Dotyczy samopoznania i samokontroli. Samopoznanie polega na obserwowaniu siebie, poznaniu siebie. Jest to chyba jedna z najtrudniejszych rzeczy na świecie, bowiem wymaga pokory i pracy nad sobą. Życie jest jak tkanie gobelinu, który widzimy ciągle z lewej strony. Czasami potrzeba dystansu i obiektywnego spojrzenia na prawą stronę. To tak jakby wejść na krzesło i zobaczyć rzeczywistość z innej perspektywy. Jednak sama świadomość problemu go nie rozwiązuje. To, że zdajemy sobie sprawę ze swoich uczuć, to za mało i nie można pozostawać biernym. Potrzeba samokontroli, panowania nad sobą, bo dopiero wtedy, gdy panuję nad sobą, mam siebie i mogę dać siebie innym, także wychowując dziecko.”
Wychowawca. - 2023, nr 7/8, s. 10-12
Zamów skan: Wychowawca
„Patrzeć z miłością”, Izabela Antosiewicz
„Dzieciństwo i czas dojrzewania to okres, kiedy uczymy się, obok wielu innych rzeczy, radzenia sobie z samym sobą. Niezwykle istotne w tym czasie jest zainteresowanie rodziców i innych dorosłych kim jest dziecko, czyli jego myślami i uczuciami. Ma to decydujące znaczenie dla rozwoju jego wiedzy o samym sobie. Tak naprawdę uznanie i akceptacja – rodziców i innych dorosłych – decyduje o tym, jak owo dziecko będzie siebie traktować w przyszłości. Fundamentem poczucia własnej wartości u młodych ludzi jest to samo, co u dorosłych: doświadczenie bycia kimś wartościowym dla ludzi, którzy dla nas najwięcej znaczą. Z kolei bezwartościowi czujemy się, kiedy nie wychodzi nam współpraca, kontakt albo relacja.”
Wychowawca. - 2023, nr 7/8, s. 13-14
Zamów skan: Wychowawca
„Syneczek mamusi, czyli Czy kobiety mogą nauczyć swoich synów męskości?”, z dr Ewą Woydyłło-Osiatyńską rozmawia Marcin Capiga
„Od urodzenia obserwujemy swoich dorosłych, ale też obecnie bardzo wcześnie poznajemy inne dzieci i innych dorosłych – w kreskówkach, filmach, internecie, w innych rodzinach, w sąsiedztwie czy przedszkolu, a potem w szkole – i w ten sposób dowiadujemy się o rolach społecznych kobiet i mężczyzn. Dziś role te nie są wszędzie identyczne. W ten sposób każdy sam dojrzewa do wyboru roli dla siebie. Kiedyś wpływała na uformowanie tożsamości człowieka niemal wyłącznie rodzina. Ale sami otworzyliśmy okno na świat o wielkiej różnorodności, w którym mamy coraz więcej możliwości wyboru.”
Charaktery. - 2024, nr 9-10, s. 34-39
Zamów skan: Charaktery
„Umiejętność rozmawiania o sprawach osobistych”, Maria Engler
„Ludzie doświadczają całej gamy emocji i wewnętrznych przeżyć. Nie każdy jednak potrafi dzielić się nimi oraz otwarcie rozmawiać o swoich opiniach, poglądach czy postawach życiowych. Niektórzy mogą mieć również problem ze słuchaniem, gdy ktoś inny chce się z nimi podzielić czymś ważnym. Na szczęście umiejętności rozmawiania o sprawach osobistych i słuchania można rozwijać. Warto to robić, ponieważ mają one duże znaczenie dla satysfakcjonującego życia rodzinnego.”
Remedium. - 2024, nr 2, s. 22-23
Zamów skan: Remedium
„Wolność w wychowaniu”, Urszula Kłusek
„Pierwszym wymiarem wolności jest swoboda wyboru – możliwość wybierania między różnymi opcjami, bez zewnętrznego przymusu. Drugim aspektem jest wolność działania – zdolność do realizacji wybranych opcji, działania zgodnie z własnymi przekonaniami i celami. Trzecim elementem jest wolność wewnętrzna, która odnosi się do autonomii myśli i emocji, swobody bycia sobą, bez presji i manipulacji.”
Wychowawca. - 2024, nr 7-8, s. 8-10
Zamów skan: Wychowawca
„Wychowanie wolnego człowieka zaczyna się we wczesnym dzieciństwie”, Beata Nadolna
„Rodzice posiadają władzę rodzicielską, „panują” nad dzieckiem (przynajmniej powinni), ale tylko w kontekście bezwarunkowej miłości i dobra dziecka. Kochać to znaczy rozumieć, wymagać, stawiać granice, wskazywać drogę, być autorytetem . . . Władza rodzicielska to nie jest ani tyrania, ani tzw. wychowanie bezstresowe. Podejmując różne decyzje, zawsze należałoby postawić sobie pytanie: gdzie jest dobro dziecka, gdzie jest miłość, a gdzie moje złudzenie?”
Wychowawca. - 2024, nr 7-8, s. 18-20
Zamów skan: Wychowawca